ZOOted Łoś europejski zooted plastikowy 13cm w torbie

Hiena cętkowana to stosunkowo duże zwierzę o mocnej budowie ciała; mierzy 95–166 cm, sam ogon ma około 40 cm, a w kłębie około 70–92 cm. Waga najczęściej mieści się w przedziale od 45 do 70 kg. Są aktywne głównie o zmierzchu i w nocy, ale nie jest to bez wyjątku. Hieny spędzają większość dnia w podziemnych norach, które same kopią. Jeśli jednak mają taką możliwość, chętnie zajmują opuszczoną norę nornika, jeżozwierza czy guźca i chętnie opalają się przed swoimi norami. Hieny albo aktywnie polują, albo szukają padliny.

To bardzo inteligentny głowonóg żyjący w morzach i oceanach. Razem z mątwami należą do największych mięczaków i największych bezkręgowców. Żyje na większych głębokościach. Duża ośmiornica dorasta do 3-5 metrów długości i waży 10-50 kg. Jednak według doniesień rekordowy osobnik miał rozpiętość macek wynoszącą 9,8 metra i ważył do 272 kg. Czołga się po dnie za pomocą długich macek pokrytych przyssawkami. Szuka schronienia w koralowcach, pod głazami i w szczelinach. Żyje 4 lata. W przypadku zagrożenia zmienia kolor lub uwalnia chmurę „atramentu”, która go pokrywa. Młode osobniki kopią dołki pod kamieniami, w piasku lub żwirze, gdzie znajdują schronienie przed drapieżnikami (np. z fok, wydr morskich, rekinów lub dużych ryb). Duża ośmiornica poluje głównie nocą. Żywią się głównie krabami i homarami, a także innymi skorupiakami i mięczakami, mniejszymi ośmiornicami i rybami. Często zjada pokarm w swojej kryjówce.

Potulny szympans to afrykańska małpa wielka. Razem z bonobo jest najbliższym żyjącym krewnym człowieka i najbardziej do niego podobnym ze wszystkich naczelnych. Dorasta zwykle do długości od 65 do 95 cm, w pozycji wyprostowanej osiąga wysokość do 1,7 metra. Ich waga waha się od 32 do 70 kg, ale w niewoli może ważyć do 80 kg. Samce są zwykle większe i cięższe od samic. Młode mają białą kępkę włosów na zadzie, co wyraźnie wskazuje na ich wiek. Z wiekiem kępka ta zanika. Szympansy są wszystkożerne, ale ich dieta jest bardziej roślinożerna. Ich pożywieniem są głównie owoce, ale także inne rośliny z jagodami, liśćmi, pąkami lub różnego rodzaju nasionami. Samica rodzi jedno młode po około ośmiu miesiącach ciąży. Po urodzeniu młode są zależne od matki, która zapewnia im pożywienie, ciepło i ochronę oraz uczy umiejętności. Aby komunikować się z innymi szympansami, używają różnorodnych gestów, mimiki i dźwięków. Sygnałami zagrożenia są podniesienie rąk lub uderzenie w ziemię, w przypadku entuzjazmu uśmiechają się, zupełnie jak ludzie.

Surykatki zamieszkują suche sawanny, pustynie i półpustynie we wnętrzu Republiki Południowej Afryki. Chowają się przed słońcem i drapieżnikami w szczelinach skalnych, kopcach termitów i norach, za innymi ssakami lub same je kopią. Surykatki poruszają się w grupach liczących do 30 osobników o ścisłej strukturze społecznej. Na czele grupy stoi para dominująca, która zazwyczaj jako jedyna się rozmnaża. Jeśli niedominująca samica ma młode, o tym, czy przeżyją, decyduje lider pary. Dominująca samica może znęcać się nad podporządkowanymi sobie samicami, wyciągać ich młode z nor, a nawet je zabijać. Surykatki jedzą także jadowite węże, pająki i skorpiony, gdyż surykatki radzą sobie z ich trucizną i są na nią odporne. Nazwa surykatka ma pochodzenie francuskie, gdzie souris-chat oznacza coś w rodzaju „myszy-kota”.

Jak sama nazwa wskazuje, jest to świnia pochodząca z Wietnamu. Jednak jest hodowany nie tylko w Wietnamie, ale we wszystkich częściach Azji Południowo-Wschodniej. Wietnamska świnia pionowobrzucha jest najczęściej hodowana w Wietnamie w kolorze czarnym lub szarym. Świnie mają niskie nogi, cylindryczny korpus i duży brzuch, który w wieku dorosłym dotyka ziemi. Waga dorosłych świń waha się od 50 do 60 kg, wysokość w kłębie świń rasowych nie przekracza 45 cm. Jak większość świń domowych, wietnamska świnia grubobrzucha jest wszystkożerna, w Wietnamie żywiona jest głównie roślinami wodnymi, pozostałościami po zbiorach ryżu i bananów. Ciąża trwa 110 dni, czyli jak mówią Wietnamczycy, trzy miesiące, trzy tygodnie i trzy dni. W miocie jest zwykle 8-12 prosiąt, które po dziesięciu dniach od urodzenia zaczynają przestawiać się na pokarm stały, ale ssą mleko matki co najmniej do szóstego tygodnia życia. Odsadza się je od piersi w wieku 6-8 tygodni. Przy dobrej opiece wietnamska świnia może żyć do dwudziestu lat, ale przeważnie w przedziale od dziesięciu do piętnastu lat.

Owca domowa to udomowiony przeżuwacz, hodowany głównie dla wełny i mleka, częściowo także dla mięsa. Podobnie jak w przypadku innych zwierząt domowych, również pomiędzy poszczególnymi rasami owiec występują znaczne różnice w wyglądzie, wielkości i budowie ciała. Owce osiągają masę ciała 20–180 kg (wyjątkowo nawet ponad 200 kg) i wysokość w kłębie 40–90 cm. Owce trzymane są przeważnie ekstensywnie w zagrodach lub na wolnym wypasie, często przy pomocy psów pasterskich. Większość ras owiec należy do zwierząt bardzo towarzyskich, o silnym instynkcie stadnym, owce czują się niepewnie poza stadem. Mleko owcze jest bardzo tłuste i ma stosunkowo niską zawartość laktozy, świeże mleko owcze jest rzadko spożywane, choć jest korzystne dla zdrowia. Kolejną korzyścią, jaką zapewniają owce, jest wełna, która jest jednym z najpowszechniej stosowanych włókien tekstylnych pochodzenia zwierzęcego. Wykorzystuje się go nie tylko do tkania tkanin, ale także do produkcji filcu i materiałów izolacyjnych.

Jest szeroko rozpowszechniony w południowej Afryce, Botswanie, Namibii, południowym Zimbabwe i Angoli. Na terenach zarośniętych oraz na sawannach i półpustyniach. Żyrafa jest najwyższym zwierzęciem na ziemi. Ogólnie to dziwna bestia. Żyrafy to spokojne i spokojne zwierzęta. Tworzą mniejsze stada, zwykle liczące 5-12 sztuk, choć znane są też przypadki, gdy stado liczyło ponad 150 sztuk. Stado prowadzone jest przez starą i doświadczoną samicę, która kieruje całym życiem wewnątrz stada. Żywią się pokarmem roślinnym. Obgryza gałązki i liście najczęściej na akacjach, które owija wokół fioletowego języka o długości do 40 cm. Żyrafa może wytrzymać bez wody dość długo (niektóre źródła podają 30 dni lub dłużej), a w porze suchej radzi sobie z wodą z pożywienia. Podczas picia żyrafa musi rozłożyć przednie łapy, aby dosięgnąć powierzchni wody i jest w tej pozycji bardzo bezbronna. Dlatego też zachowuje ostrożność, jeśli chodzi o picie. Porusza się z prędkością do 50 km/h. Na wolności żyje 20–25 lat, w niewoli do 33 lat.

Samce tego gatunku dorastają do 1,4 m wysokości i wagi 90 kg. Samice są nieco mniejsze, osiągają średni wzrost 90 cm i wagę 45 kg. Żyje wyłącznie na indonezyjskiej wyspie Sumatra. Orangutan jest prawie nie do pomylenia. Typowa jest rdzawa sierść, która jest długa i płynna. Rośnie „przeciwnie” na ramionach – od ramienia do łokcia i od nadgarstka do łokcia. Orangutany to największe ssaki zamieszkujące drzewa, które schodzą na ziemię bardzo rzadko i niezbyt to lubią. Większość życia spędzają w koronach drzew – tam śpią, szukają pożywienia, łączą się w pary i wychowują młode. Na nocny i dzienny odpoczynek każdy dorosły orangutan buduje wygodne gniazdo. Na wolności dożywają około 50 lat.

Kudu duże należy do antylop o najdłuższych rogach. Rosną tylko u samców i są spiralnie skręcone. Rogi zaczynają rosnąć w wieku 6-12 miesięcy i skręcają się spiralnie dopiero w wieku 2 lat. Samce są większe od samic, osiągają długość ciała 185–245 cm i masę 190–270 kg. Kolejną cechą charakterystyczną jest biały pasek między oczami i długie futro u samców na szyi. Samce prowadzą przeważnie samotny tryb życia, samice gromadzą się w stosunkowo małych stadach, składających się zazwyczaj z 6-10 osobników dorosłych i ich młodych. Samice rodzą zwykle jedno, czasem dwa młode. Ciężarna samica opuszcza stado przed porodem. Nowonarodzone młode przez około 4-5 tygodni ukrywa się w gęstej roślinności, aby chronić je przed drapieżnikami. W wieku 6 miesięcy młode jest całkowicie niezależne od matki. W niewoli żyje do 20 lat.

Nosorożec żyje na sawannach, na terenach zalesionych i zarośniętych. Jest to zwierzę masywne, dorosłe osobniki mierzą 132-180 cm w kłębie, długość ciała sięga 2,8-3,8 m, a ogon mierzy 60 cm. Nosorożce ważą od 800 do 1400 kg. Jest roślinożercą, populacja nosorożca dwurożnego występuje głównie w rezerwatach afrykańskich. Nosorożec dwurożny jest zwierzęciem samotnym. To nieśmiałe zwierzę, które jest czujne. Jest krótkowzroczny. Z drugiej strony ma dobry słuch i węch, a gdy już przekona się, że nie ma zagrożenia, uspokaja się. Pasie się głównie o zmierzchu i w nocy. W ciągu dnia woli tarzać się w błocie lub odpoczywać w cieniu. Matka prowadzi młode za sobą. Szacuje się, że 90% dorosłych nosorożców jest zabijanych przez kłusowników dla rogów.

Panda wielka żyje niemal bez przerwy w bambusowych zaroślach. Technicznie rzecz biorąc, jest wszystkożercą, ponieważ czasami żywi się jajami i zjada niektóre owady wraz z bambusem. Są dla niej niezbędnym źródłem białka. Uszy jej się trzęsą, kiedy żuje. Dorosła panda waży 70–160 kg i mierzy 1,2–1,9 m długości. Ogon pandy jest krótki, zwykle ma tylko 10–15 cm długości. W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi nie zapada w stan hibernacji, ponieważ nie jest w stanie zgromadzić wystarczających zapasów tłuszczu. Panda wielka prowadzi samotny tryb życia, dlatego samce i samice spotykają się zwykle tylko podczas zalotów, od marca do maja. Kopulacja jest krótkotrwała (od 30 sekund do pięciu minut), ale powtarzana. Ponieważ zarodek rozwija się bardzo szybko, samica może teoretycznie urodzić w ciągu zaledwie 45 dni, ale w zależności od warunków otoczenia może to zająć również do sześciu miesięcy.

Buldog francuski należy do tzw psy rasy mastif, których pochodzenie wywodzi się od mastifa tybetańskiego. Ma pogodny, stabilny, nieskomplikowany charakter, nie trzeba go długo namawiać do zabawy i bardzo lubi być przytulany. Jest bardzo towarzyski i towarzyski. Nadaje się również do rodziny z dziećmi, z którymi dobrze się dogaduje. Jest odpowiedni także dla emerytów i osób mniej aktywnych, jeśli chcą zadbać o swoje zdrowie. Praktycznie nie szczeka i jest bardzo spokojny. Rasa ta pochodzi z Francji. Długość życia: 10 do 14 lat.

Jest to ssak, żyje w wodzie i na lądzie. Jego globalna populacja liczy około 400-500 tysięcy osobników. Na lądzie porusza się na brzuchu. Długość ciała 145 do 200 cm, waga do 130 kg, samice są nieco mniejsze. Sierść jest szarobiała do piaskowej, bez siateczkowego wzoru. Sztywna biała broda, wyraźnie odstająca od okrągłej, kociej głowy. Foki żyją w grupach mniejszych lub większych. Wspinają się, aby odpocząć na piaszczystych brzegach, nie mogąc używać tylnych kończyn, które zostały przekształcone w coś w rodzaju zapasowych płetw. Z drugiej strony są świetnymi pływakami, doskonałymi nurkami i w razie potrzeby mogą przebywać pod powierzchnią nawet 45 minut. Normalny czas tonięcia wynosi 5–10 minut. W płytkim środowisku morskim nie muszą one schodzić na większe głębokości. Foki zjadają głównie ryby i dlatego rybacy często na nie polują. Łowią także ryby komercyjne, takie jak łosoś, a także potrafią łowić ryby z sieci rybackich. Samice fok żyją od 30 do 35 lat, a samce tylko od 20 do 25 lat.

Surykatki zamieszkują suche sawanny, pustynie i półpustynie we wnętrzu Republiki Południowej Afryki. Chowają się przed słońcem i drapieżnikami w szczelinach skalnych, kopcach termitów i norach, za innymi ssakami lub same je kopią. Surykatki poruszają się w grupach liczących do 30 osobników o ścisłej strukturze społecznej. Na czele grupy stoi para dominująca, która zazwyczaj jako jedyna się rozmnaża. Jeśli niedominująca samica ma młode, o tym, czy przeżyją, decyduje lider pary. Dominująca samica może znęcać się nad podporządkowanymi sobie samicami, wyciągać ich młode z nor, a nawet je zabijać. Surykatki jedzą także jadowite węże, pająki i skorpiony, gdyż surykatki radzą sobie z ich trucizną i są na nią odporne. Nazwa surykatka ma pochodzenie francuskie, gdzie souris-chat oznacza coś w rodzaju „myszy-kota”.

Słoń afrykański to ssak z rzędu ośmiornic, który dorasta do 4 m wysokości. Słonie można spotkać w lasach deszczowych, na sawannach oraz wspinać się na obszary górskie do 5000 m n.p.m. m. Słonie są dość elastyczne - jedyne, co jest dla nich ważne, to wystarczająca ilość jedzenia i wody na terytorium. Cechą charakterystyczną są dwa wrażliwe „palce” na końcu wrażliwej trąby, które służą do oddychania, wąchania, picia, brania prysznica i karmienia. Kolejną cechą charakterystyczną są ogromne, mocno zakrwawione płatki uszu na dużej głowie, przez które traci dużo nadmiaru ciepła, zapobiegając przegrzaniu podczas gorących afrykańskich dni. Słonie afrykańskie są zwierzętami społecznymi i trzymają się razem w dobrze zorganizowanych grupach liczących od dziesięciu do dwunastu samic i ich młodych. Słonie są zwierzętami roślinożernymi. Ich dieta zależy bezpośrednio od tego, gdzie dana osoba się znajduje. Ale każdy musi codziennie organizować nawet 225 kg jedzenia. Tak dużą ilość pożywienia muszą spożywać od 15 do 18 godzin dziennie. To sprawia, że mają tylko około 4 godzin dziennie na sen. Ponadto pożywienie nie jest dobrze przetworzone w organizmie i wykorzystuje się tylko 35-40%, dlatego słoń produkuje dziennie do 180 kg odchodów i 40-60 litrów moczu. Jedno młode rodzi się zwykle po 22 miesiącach ciąży. W wyniku hienizmu człowieka co roku zmniejsza się liczebność około 8% słoni. Myśliwi zabijają nie tylko dorosłe, czasem rekordowo stare i duże słonie, ale wraz z nimi giną także ich osierocone młode.Na wolności słonie dożywają 65-70 lat.

Miś koala to jedno z najsłynniejszych i najsłodszych australijskich zwierząt. Choć na pierwszy rzut oka przypomina niedźwiedzia, w rzeczywistości niedźwiedziem nim nie jest. To torbacz, zupełnie jak kangur. Z pewnymi wyjątkami koale żywią się wyłącznie liśćmi i korą turzyc. I tylko niektóre gatunki. W rzeczywistości są jedynymi roślinożercami, którzy mogą je strawić. Liście eukaliptusa zawierają dużą ilość błonnika i terpenów, które sprawiają, że eukaliptus jest trujący dla większości zwierząt. Liście ostrokrzewu mają bardzo niską wartość energetyczną, dlatego koale muszą oszczędzać dużo energii. Mają bardzo powolny metabolizm, wyjątkowo mały mózg i śpią do 20 godzin na dobę. Waga waha się od 12 kg w przypadku masywnego samca z południowej Australii do 5 kg w przypadku drobnej samicy z północy.

Zebry górskie są bardzo dobrze przystosowane do poruszania się po obszarach górskich. Żyją w mniejszych stadach prowadzonych przez jednego samca. Samica kilka razy w roku wchodzi w okres rui. Samica nosi młode przez około rok. Godzinę po urodzeniu dziecko może stanąć na nogach. Młode samce tworzą nowe stada, zabierając kilka samic z pierwotnych stad. Ich wysokość w kłębie sięga około 1,2 do 1,3 m. A mają 2,2 m długości. Mogą ważyć do 365 kg. Zebra może żyć w niewoli od 30 do 40 lat. 20 do 25 lat na wolności.