ZOOted Wiewiórka czerwona zooted plastikowa 9cm w woreczku

Nazywany jest także łajdakiem. Dziki wielbłąd dwugarbny jest gatunkiem krytycznie zagrożonym na wolności. Zagrożone jest kłusownictwem i degradacją środowiska. Częściej zaczęły na nie polować także wilki, czyhające na nie w pobliżu kurczących się źródeł wody. Dziki wielbłąd zamieszkuje stepy i obszary pustynne, gdzie temperatury zimą spadają do -30°C, a latem dochodzą do +40°C. Jest doskonale przystosowany do życia w niegościnnych warunkach – ma dwa palce z elastycznymi odciskami, które zapobiegają drapaniu, ma zamykane nozdrza, a grube rzęsy chronią oczy przed piaskiem. Dzięki tłuszczowi zgromadzonemu w garbach mogą wytrzymać długie tygodnie bez wody i jedzenia. Z łatwością pokonuje nawet 20% utratę wody w organizmie. Nie zatrzymują wody w garbach (jak czasami błędnie się twierdzi), ale w błonie śluzowej żołądka. Nerki są w stanie zagęścić mocz i w ten sposób ograniczyć utratę wody. Wielbłądy mogą wytrzymać bez jedzenia do 40 dni i, w przeciwieństwie do lam, także wiele dni bez wody. Średnia długość życia wielbłądów wynosi od 40 do 50 lat.

Samce tego gatunku dorastają do 1,4 m wysokości i wagi 90 kg. Samice są nieco mniejsze, osiągają średni wzrost 90 cm i wagę 45 kg. Żyje wyłącznie na indonezyjskiej wyspie Sumatra. Orangutan jest prawie nie do pomylenia. Typowa jest rdzawa sierść, która jest długa i płynna. Rośnie „przeciwnie” na ramionach – od ramienia do łokcia i od nadgarstka do łokcia. Orangutany to największe ssaki zamieszkujące drzewa, które schodzą na ziemię bardzo rzadko i niezbyt to lubią. Większość życia spędzają w koronach drzew – tam śpią, szukają pożywienia, łączą się w pary i wychowują młode. Na nocny i dzienny odpoczynek każdy dorosły orangutan buduje wygodne gniazdo. Na wolności dożywają około 50 lat.

Jest to ssak, żyje w wodzie i na lądzie. Jego globalna populacja liczy około 400-500 tysięcy osobników. Na lądzie porusza się na brzuchu. Długość ciała 145 do 200 cm, waga do 130 kg, samice są nieco mniejsze. Sierść jest szarobiała do piaskowej, bez siateczkowego wzoru. Sztywna biała broda, wyraźnie odstająca od okrągłej, kociej głowy. Foki żyją w grupach mniejszych lub większych. Wspinają się, aby odpocząć na piaszczystych brzegach, nie mogąc używać tylnych kończyn, które zostały przekształcone w coś w rodzaju zapasowych płetw. Z drugiej strony są świetnymi pływakami, doskonałymi nurkami i w razie potrzeby mogą przebywać pod powierzchnią nawet 45 minut. Normalny czas tonięcia wynosi 5–10 minut. W płytkim środowisku morskim nie muszą one schodzić na większe głębokości. Foki zjadają głównie ryby i dlatego rybacy często na nie polują. Łowią także ryby komercyjne, takie jak łosoś, a także potrafią łowić ryby z sieci rybackich. Samice fok żyją od 30 do 35 lat, a samce tylko od 20 do 25 lat.

Jest drugim co do wielkości naczelnym na świecie. Występuje jedynie na niewielkim obszarze na terenie górzystym na granicy Demokratycznej Republiki Konga, Ugandy i Rwandy. Zamieszkują najczęściej lasy deszczowe. Samiec może mierzyć ponad 170 cm (przy rozpiętości kończyn przednich 200–270 cm). Samice są zawsze mniejsze, nie przekraczają 150 cm. Potrafią wspinać się na drzewa o wysokości do 40 metrów. Pomimo swojej wielkości i siły goryl górski nie jest stworzeniem agresywnym. Goryle górskie są roślinożercami, dlatego ich dieta składa się głównie z niskich roślin zielonych, liści, pędów, w mniejszym stopniu żywią się także owocami (około 1,7% ich diety). Ich dieta jest bogata w wodę, więc nie muszą pić. samice rodzą młode raz na cztery lata lub nawet później. Ciekawostką jest to, że nawet niedominujące samce mogą się rozmnażać, lecz odsetek produkowanego przez nie potomstwa jest stosunkowo niski. Kobieta może zajść w ciążę tylko 3 dni w miesiącu.

Panda wielka żyje niemal bez przerwy w bambusowych zaroślach. Technicznie rzecz biorąc, jest wszystkożercą, ponieważ czasami żywi się jajami i zjada niektóre owady wraz z bambusem. Są dla niej niezbędnym źródłem białka. Uszy jej się trzęsą, kiedy żuje. Dorosła panda waży 70–160 kg i mierzy 1,2–1,9 m długości. Ogon pandy jest krótki, zwykle ma tylko 10–15 cm długości. W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi nie zapada w stan hibernacji, ponieważ nie jest w stanie zgromadzić wystarczających zapasów tłuszczu. Panda wielka prowadzi samotny tryb życia, dlatego samce i samice spotykają się zwykle tylko podczas zalotów, od marca do maja. Kopulacja jest krótkotrwała (od 30 sekund do pięciu minut), ale powtarzana. Ponieważ zarodek rozwija się bardzo szybko, samica może teoretycznie urodzić w ciągu zaledwie 45 dni, ale w zależności od warunków otoczenia może to zająć również do sześciu miesięcy.

Axolotl meksykański to fascynujące stworzenie wodne, które jest uważane za symbol wyjątkowej zdolności regeneracyjnej. Ten endemiczny gatunek zamieszkuje jeziora Xochimilco i Chalco w Meksyku, gdzie występuje w płynącej wodzie o czystym dnie. Jest to płaz bezkręgowy, który przez większość swojego życia pozostaje w stadium larwalnym, co oznacza, że przez cały cykl życia zachowuje formę podobną do żaby. Axolotl jest wyjątkowy nie tylko ze względu na swój wygląd, ale także zdolność do regeneracji niemal każdej części ciała, w tym mózgu, serca, a nawet kończyn. Zdolność ta daje jej znaczną przewagę w zakresie przetrwania i badań. Niestety, aksolotl jest gatunkiem krytycznie zagrożonym, głównie z powodu utraty jego naturalnego siedliska i zanieczyszczenia cieków wodnych. Jednak jego wyjątkowa natura i zdolności regeneracyjne przyciągnęły uwagę naukowców i entuzjastów egzotycznej fauny na całym świecie.

Jest typowym przedstawicielem ssaków zamieszkujących Ocean Arktyczny, sporadycznie także Północny Atlantyk. Kły służą morsom do łamania lodu, wykorzystywane są także podczas wychodzenia z wody i poruszania się po lądzie. Używają ich również do odrywania skorupiaków i mięczaków od dna. Jego najlepszym zmysłem jest dotyk, a dotykowe wąsy mogą zaalarmować go o zdobyczy. Ciąża trwa około 12 miesięcy, samica rodzi zwykle jedno, czasem dwa młode, a po urodzeniu mały mors osiąga długość do 1,5 metra i wagę 75 kg. Mors lodowy to masywne zwierzę, którego samce ważą około 1210 kg, a samice 830 kg. Samiec ma 3,2 m długości, a samica 2,7 m.

Zamieszkuje sawanny, półpustynie i obszary górskie w Afryce Zachodniej i Wschodniej i jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych sępów afrykańskich. Jest to średniej wielkości sęp o wadze od 4 do 7 kg i długości ciała około 94 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 218 cm. Ma stosunkowo słaby węch, ale wyjątkowo dobry wzrok, którego wykorzystuje do znalezienia ofiary. Sęp afrykański buduje z gałęzi i roślin duże gniazdo, w którym składa jedno jajo (wyjątkowo do trzech). Inkubacja około 56 dni. Stale zbliżają się do tuszy i mogą na przykład zdenerwować lamparta i opuścić tuszę.

Pingwin cesarski jest najwyższym i najcięższym ze wszystkich pingwinów. Występuje endemicznie na Antarktydzie. Samiec ma takie samo ubarwienie upierzenia jak samica, ale jest nieco wyższy i cięższy. Ogólnie gatunek osiąga wysokość do 122 centymetrów i wagę od 22 do 45 kilogramów. Pingwin cesarski znany jest z podróży, które co roku odbywają dorosłe osobniki, aby połączyć się w pary i nakarmić swoje młode. Ponieważ pingwin cesarski nie buduje gniazda, aby ponownie odnaleźć partnera lub młode, musi polegać na dźwiękowej komunikacji. Wykorzystuje złożone kombinacje dźwięków, które są niezbędne do rozpoznawania rodziców, młodych ludzi i partnerów. Pingwin cesarski rozmnaża się w najzimniejszym środowisku spośród wszystkich ptaków – temperatura powietrza może spaść do -40°C, a wiatr osiąga prędkość do 144 km/h. Temperatura wody wynosi -1,8°C, czyli jest znacznie niższa od średniej temperatury ciała pingwina (39°C). Ochrona piór - pingwiny regularnie smarują swoje pióra wraz z dziobami i skrzydłami olejem (zjełczałą wydzieliną), który tworzy się w pobliżu tylnych piór, czyli nasady ogona. Pióra są zatem całkowicie wodoodporne (nie wchłaniają i nie wydmuchują - zapobiegają wnikaniu wody i zachowują izolację, jaką zapewnia warstwa powietrza pomiędzy skórą a piórami). Na wolności pingwiny cesarskie żyją zwykle około 20 lat.

Słoń afrykański to ssak z rzędu ośmiornic, który dorasta do 4 m wysokości. Słonie można spotkać w lasach deszczowych, na sawannach oraz wspinać się na obszary górskie do 5000 m n.p.m. m. Słonie są dość elastyczne - jedyne, co jest dla nich ważne, to wystarczająca ilość jedzenia i wody na terytorium. Cechą charakterystyczną są dwa wrażliwe „palce” na końcu wrażliwej trąby, które służą do oddychania, wąchania, picia, brania prysznica i karmienia. Kolejną cechą charakterystyczną są ogromne, mocno zakrwawione płatki uszu na dużej głowie, przez które traci dużo nadmiaru ciepła, zapobiegając przegrzaniu podczas gorących afrykańskich dni. Słonie afrykańskie są zwierzętami społecznymi i trzymają się razem w dobrze zorganizowanych grupach liczących od dziesięciu do dwunastu samic i ich młodych. Słonie są zwierzętami roślinożernymi. Ich dieta zależy bezpośrednio od tego, gdzie dana osoba się znajduje. Ale każdy musi codziennie organizować nawet 225 kg jedzenia. Tak dużą ilość pożywienia muszą spożywać od 15 do 18 godzin dziennie. To sprawia, że mają tylko około 4 godzin dziennie na sen. Ponadto pożywienie nie jest dobrze przetworzone w organizmie i wykorzystuje się tylko 35-40%, dlatego słoń produkuje dziennie do 180 kg odchodów i 40-60 litrów moczu. Jedno młode rodzi się zwykle po 22 miesiącach ciąży. W wyniku hienizmu człowieka co roku zmniejsza się liczebność około 8% słoni. Myśliwi zabijają nie tylko dorosłe, czasem rekordowo stare i duże słonie, ale wraz z nimi giną także ich osierocone młode.Na wolności słonie dożywają 65-70 lat.

Dziki indyk jest najcięższym ptakiem kopiącym. Samiec indyka dzikiego to duży i ciężki ptak, mierzący do 120 cm i ważący około 10 kg. Ma długie nogi i szyję, krótkie i zaokrąglone skrzydła oraz szeroki ogon. Głowa i szyja są łyse, z mięsistymi, czerwonymi płatami i naroślami na głowie, brodzie i szyi. Płatki puchną, gdy są podekscytowane.

Zwierzę należące do kopytnych. W przeszłości konie wykorzystywano głównie do prac rolniczych, do transportu towarów i ludzi, począwszy od XX w wieku używany głównie do jazdy rekreacyjnej i sportu. Samica konia nazywana jest klaczą, klaczą lub stadniną. Konie wierzchowe ważą od 300 do 700 kg, w zależności od rasy. Konie pociągowe ważą od 700 kilogramów do 1 tony. Niezbędnym składnikiem diety konia jest pasza stała, głównie owies, ponieważ jest lekkostrawny, jęczmień lub żyto. Do tego kukurydza, siemię lniane, które wpływa na trawienie i być może otręby, melasa czy burak cukrowy. Występuje duża zmienność prędkości jazdy, od bardzo powolnego galopu wynoszącego około 15 km/h do 60 km/h. podczas wyścigu. Rozróżnia się galop konny (12-15 km/h.) i terenowe (25-40 km/h.). Przeciętna długość ciąży u klaczy podawana jest w przedziale 330-345 dni. Konie żyją 23-30 lat.

Jest szeroko rozpowszechniony w południowej Afryce, Botswanie, Namibii, południowym Zimbabwe i Angoli. Na terenach zarośniętych oraz na sawannach i półpustyniach. Żyrafa jest najwyższym zwierzęciem na ziemi. Ogólnie to dziwna bestia. Żyrafy to spokojne i spokojne zwierzęta. Tworzą mniejsze stada, zwykle liczące 5-12 sztuk, choć znane są też przypadki, gdy stado liczyło ponad 150 sztuk. Stado prowadzone jest przez starą i doświadczoną samicę, która kieruje całym życiem wewnątrz stada. Żywią się pokarmem roślinnym. Obgryza gałązki i liście najczęściej na akacjach, które owija wokół fioletowego języka o długości do 40 cm. Żyrafa może wytrzymać bez wody dość długo (niektóre źródła podają 30 dni lub dłużej), a w porze suchej radzi sobie z wodą z pożywienia. Podczas picia żyrafa musi rozłożyć przednie łapy, aby dosięgnąć powierzchni wody i jest w tej pozycji bardzo bezbronna. Dlatego też zachowuje ostrożność, jeśli chodzi o picie. Porusza się z prędkością do 50 km/h. Na wolności żyje 20–25 lat, w niewoli do 33 lat.

Gęsi domowe dostarczają wielu korzyści, głównie mięsa, tłuszczu i piór lub odchodów, które służą jako nawóz. Jaja gęsie są używane rzadziej. Gęsi mogą również służyć jako psy stróżujące. Długość do 100 cm, rozpiętość skrzydeł do 130 cm, waga 4?15 kg. Żywią się głównie pasącą się trawą, dlatego mają stożkowaty dziób z ostrymi krawędziami.

Lis jest stosunkowo smukłym psem ze stosunkowo długimi, spiczastymi uszami i długim, puszystym ogonem. Długość tułowia wynosi od 100 do 140 cm, łącznie z ogonem, i wysokość w kłębie od 30 do 40 cm. Ogon mierzy od 35 do 45 cm. Masa ciała ulega znacznym wahaniom, podawany jest zakres od 4 do 10 kg. Lis, podobnie jak pies, może poruszać się z prędkością 40 km/h. Oznacza swoje terytorium w promieniu 6-8 km wizytówkami, na których odchody naznaczone są zapachem gruczołów. Skład żywności jest silnie zależny od warunków lokalnych. Jeśli chodzi o myszy, zjada od 15 do 20 myszy dziennie. Według myśliwych lis rudy jest zwierzęciem przeludnionym i nadal można na niego odstrzeliwać przez cały rok.

Nosorożec żyje na sawannach, na terenach zalesionych i zarośniętych. Jest to zwierzę masywne, dorosłe osobniki mierzą 132-180 cm w kłębie, długość ciała sięga 2,8-3,8 m, a ogon mierzy 60 cm. Nosorożce ważą od 800 do 1400 kg. Jest roślinożercą, populacja nosorożca dwurożnego występuje głównie w rezerwatach afrykańskich. Nosorożec dwurożny jest zwierzęciem samotnym. To nieśmiałe zwierzę, które jest czujne. Jest krótkowzroczny. Z drugiej strony ma dobry słuch i węch, a gdy już przekona się, że nie ma zagrożenia, uspokaja się. Pasie się głównie o zmierzchu i w nocy. W ciągu dnia woli tarzać się w błocie lub odpoczywać w cieniu. Matka prowadzi młode za sobą. Szacuje się, że 90% dorosłych nosorożców jest zabijanych przez kłusowników dla rogów.

Borsuk leśny to zwierzę z rodziny łasicowatych. Popularnie borsuki nazywane są ojcem chrzestnym, wujkiem, samotnikiem lub pustelnikiem. Na terenie Republiki Czeskiej borsuk jest największym zwierzęciem łasicowatym, waży od 10 do 20 kg, ma do 85 cm długości i metrowy ogon. Umiejętności budowlane borsuków są naprawdę godne podziwu. Ich jaskinie, popularnie zwane zamkami, słyną z ogromu. Korytarze o średnicy dochodzącej do ćwierć metra sięgają głębokości pięciu metrów i przecinają się na kilku piętrach. Żywi się owadami, dżdżownicami, nornikami, jajami, nasionami, grzybami, korzeniami, czasem nawet padliną - jest wszystkożerny. Młode urodzone w wieku 1-5 lat otwierają oczy po 3 tygodniach. Są karmione piersią przez około 10 tygodni i usamodzielniają się po 5 miesiącach. Borsuki żyją do 15 lat.