Koza domowa to mniejszy udomowiony przeżuwacz, należący do najstarszych zwierząt gospodarskich, człowiek hoduje ją od prawie 10 000 lat. W języku czeskim samicę nazywa się kozą, samca nazywa się kozą, w dialektach południowo-zachodnich Czech nazywa się ją także pukl lub puk, w dialektach wschodniomorawskich nazywa się to cap. Wykastrowana koza jest określana słowem hőp; babka jest mniej agresywna, mięso babki ma słabszy specyficzny zapach. Dziecko nazywa się dzieckiem lub dzieckiem. W Europie kozy hoduje się najczęściej na mleko lub mięso. Mleko kozie jest korzystne dla zdrowia, ma wyższą zawartość tłuszczu i niższą zawartość laktozy niż mleko krowie. Świeże mleko kozie ma charakterystyczny kozi zapach, który dla wielu konsumentów jest nieprzyjemny. Intensywność zapachu zależy od rasy kozy, sposobu jej trzymania i karmienia.
Koza domowa to mniejszy udomowiony przeżuwacz, należący do najstarszych zwierząt gospodarskich, człowiek hoduje ją od prawie 10 000 lat. W języku czeskim samicę nazywa się kozą, samca nazywa się kozą, w dialektach południowo-zachodnich Czech nazywa się ją także pukl lub puk, w dialektach wschodniomorawskich nazywa się to cap. Wykastrowana koza jest określana słowem hőp; babka jest mniej agresywna, mięso babki ma słabszy specyficzny zapach. Dziecko nazywa się dzieckiem lub dzieckiem. W Europie kozy hoduje się najczęściej na mleko lub mięso. Mleko kozie jest korzystne dla zdrowia, ma wyższą zawartość tłuszczu i niższą zawartość laktozy niż mleko krowie. Świeże mleko kozie ma charakterystyczny kozi zapach, który dla wielu konsumentów jest nieprzyjemny. Intensywność zapachu zależy od rasy kozy, sposobu jej trzymania i karmienia.
Na temat świń narosło wiele mitów i nieporozumień. Tak naprawdę są to inteligentne i czyste zwierzęta, które jedynie pozbywają się obcych i ochładzają się tarzając się w błocie. Ponadto kobiety są ostrożnymi i czujnymi matkami. Zauważalną różnicą w porównaniu do dzika jest kształt ogona, który zwykle jest skręcony. Wielkość świń domowych jest bardzo zróżnicowana. Masa ciała waha się od 30 kg do 400 kg, długość ciała od 50 cm do 250 cm, wysokość w kłębie od 35 cm do 90 cm. Świnia domowa jest hodowana głównie na mięso. Dlatego większość świń nie przeżywa pierwszego roku życia. Poddaje się je ubojowi po osiągnięciu określonej masy ubojowej (zwykle 80-120 kg). Po osiągnięciu tej wagi świnia już nie rośnie, tylko jest gruba.
Dzikim przodkiem osła domowego są osły afrykańskie nubijskie i somalijskie, które są prawie wymarłe. Osioł służy głównie do przewożenia ciężarów, może udźwignąć do 300 kg, rzadziej do ciągnięcia, poganiania lub jest hodowany dla mleka, mięsa i skór. Samicę nazywa się osłem, ogierem lub źrebakiem. Osioł domowy jest roślinożercą. Jego skromność w jedzeniu jest przysłowiowa, z wyjątkiem pokrzywy, szczawiu i trawy zabrudzonej moczem i odchodami, osioł domowy zje cały pokarm roślinny, osły nawet skubają drewno i są w stanie je częściowo strawić. Jednak dla niego ważna jest czysta woda. Osioł odziedziczył bezpretensjonalność i zdolność żerowania na niskoodżywczych gatunkach roślin po swoich dzikich poprzednikach, którzy przed udomowieniem często żywili się wyłącznie różnego rodzaju suchymi trawami i półpustynnymi ciernistymi krzewami. Długość życia: 27-40 lat, waga: 80-480 kg (dorosły), prędkość: 24 km/h (maks.), wzrost: 79 – 160 cm (dorosły, w kłębie).
Kohouti jsou zbarvenější než slepice. Kurové mají různé barvy opeření, které záleží na plemeni. Mají krátký zobák uzpůsobený k zobání potravy. Kohouti bývají plodní od zhruba 7 měsíců a slepice může snášet vajíčka od 4–6 měsíců věku. Kohouti mají vlastní vnitřní biorymus. Ten jim ohlašuje, která hodina je ta pravá pro první ranní zpěv. Kohout ale kokrhá, i když chce upozornit na blížící se hrozbu, komunikuje s ostatními ptáky, zve slípky na hostinu – je doba krmení. Přítomnost kohouta v hejnu má své pádné opodstatnění, slepice jsou díky němu klidnější a kohoutí pán tvorstva zastane mnoho nenahraditelných funkcí.
Kury domowe hodowane są głównie w celu produkcji mięsa kurcząt i jaj. Pisklęta to młode kury, które dopiero czekają na swoje pierwsze jajo, podczas gdy kura znosi jajka już od jakiegoś czasu. Kurczak jest wszystkożercą. Żywią się zbożem, a jeśli kury są spragnione, nienawidzą jajek. Kury hodowane w celu produkcji jaj nazywane są kurami nioskami. Kurczaki hodowane na produkcję mięsa nazywane są brojlerami. Większość kur żyje średnio od sześciu do dziesięciu lat.
Mają krótki dziób przystosowany do dziobania pożywienia. Koguty są płodne od około 7 miesiąca życia, a kury mogą składać jaja od 4-6 miesiąca życia. Koguty mają swój własny wewnętrzny biorymus. Ogłasza im, która godzina jest właściwa na pierwszą poranną śpiewkę. Ale kogut pieje, nawet jeśli chce zwrócić uwagę na zbliżające się zagrożenie, komunikuje się z innymi ptakami, zaprasza kury na ucztę – czas na karmienie. Obecność koguta w stadzie ma swoje mocne uzasadnienie, kury są dzięki niemu spokojniejsze, a kogut, pan stworzenia, spełnia wiele niezastąpionych funkcji.
Koza domowa to mniejszy udomowiony przeżuwacz, należący do najstarszych zwierząt gospodarskich, człowiek hoduje ją od prawie 10 000 lat. W języku czeskim samicę nazywa się kozą, samca nazywa się kozą, w dialektach południowo-zachodnich Czech nazywa się ją także pukl lub puk, w dialektach wschodniomorawskich nazywa się to cap. Wykastrowana koza jest określana słowem hőp; babka jest mniej agresywna, mięso babki ma słabszy specyficzny zapach. Dziecko nazywa się dzieckiem lub dzieckiem. W Europie kozy hoduje się najczęściej na mleko lub mięso. Mleko kozie jest korzystne dla zdrowia, ma wyższą zawartość tłuszczu i niższą zawartość laktozy niż mleko krowie. Świeże mleko kozie ma charakterystyczny kozi zapach, który dla wielu konsumentów jest nieprzyjemny. Intensywność zapachu zależy od rasy kozy, sposobu jej trzymania i karmienia.
Buldog francuski należy do tzw psy rasy mastif, których pochodzenie wywodzi się od mastifa tybetańskiego. Ma pogodny, stabilny, nieskomplikowany charakter, nie trzeba go długo namawiać do zabawy i bardzo lubi być przytulany. Jest bardzo towarzyski i towarzyski. Nadaje się również do rodziny z dziećmi, z którymi dobrze się dogaduje. Jest odpowiedni także dla emerytów i osób mniej aktywnych, jeśli chcą zadbać o swoje zdrowie. Praktycznie nie szczeka i jest bardzo spokojny. Rasa ta pochodzi z Francji. Długość życia: 10 do 14 lat.