ZOOted Cheetah slim zooted plastikowy 8cm w torbie

Pelikan północnoamerykański to imponujący ptak o wysokości 50–70 cm, rozpiętości skrzydeł około 110 cm i wadze 7 kg. Podobnie jak inne pelikany, jest potężnie zbudowany, ma długą szyję, wyraźnie krótkie kończyny i charakterystyczny mocny dziób z kieszenią na gardło. Podobnie jak inne pelikany, podstawowym składnikiem jego pożywienia są ryby, na które podobnie jak pelikan brunatny nie nurkuje, lecz poluje pływając na powierzchni. Podobnie jak inne pelikany, podstawowym składnikiem jego pożywienia są ryby, na które podobnie jak pelikan brunatny nie nurkuje, lecz poluje pływając na powierzchni. Gniazdują w stadach, które mogą liczyć do 5000 par. Składa 2-4 jaja w gnieździe w formie płytkiej dziury w ziemi, którego okres inkubacji trwa około 1 miesiąca. Młode opuszczają gniazdo po około 3-4 tygodniach.

Od większości gatunków różni się owłosionym nosem, a od kangura olbrzymiego głównie brązowym kolorem sierści. Jest aktywny szczególnie w nocy, kiedy pasie się głównie na trawie, ale czasami zjada także liście krzaków lub podgryza niskie drzewa. Kangur duży dorasta do długości ciała od 90 centymetrów do 1,4 metra, ogon osiąga długość od około 75 centymetrów do maksymalnie jednego metra, waga dorosłych zwierząt jest bardzo zróżnicowana i zależy od płci, samice osiągają dolną granicę, podczas gdy mężczyźni osiągają wyższy limit (20-75 kg). W okresie lęgowym duży kangur jest agresywny, a samce walczą między sobą o samice, pożywienie i miejsca do odpoczynku. Ciąża u dużego kangura trwa średnio około 36 dni. Nowo narodzony kangur jest jednak po urodzeniu bardzo słabo rozwinięty – jest nagi, ślepy i brakuje mu tylnych kończyn. Wczepia się pazurami w futro matki i wykorzystując jedynie węch i dotyk, wspina się do jej woreczka (samce nie mają woreczka), gdzie przyczepia się do sutka mlecznego. Około 7. miesiąca życia młode wystawia główkę z worka, smakuje trawę, ale gdy znajdzie się w niebezpieczeństwie, natychmiast wpełza z powrotem do worka. V 1. roku, pasie się z innymi, nie wspina się już z powrotem do worka, ale do 2 roku życia pozostaje blisko matki. rok.

Struś to największy żyjący ptak, a zarazem najszybszy ptak lądowy, potrafi osiągnąć prędkość do 70 km/h (w ucieczce przed drapieżnikiem) lub biec z prędkością 50 km/h przez godzinę, co czyni go najszybszym dwunożnym zwierzęciem na świecie. świat. Jest nielotny. Strusie ważą zwykle od 90 do 130 kg, chociaż odnotowano przypadki ważenia samców do 155 kg. Struś to ptak o najdłuższej szyi. Odsłonięta szyja u góry nadmuchuje się, wydając charakterystyczny stłumiony krzyk. Aby chronić oczy przed kurzem i piaskiem, strusie mają również trzecią powiekę – źrenicę zamykającą się poziomo od wewnętrznego kącika oka do zewnętrznego. Mówi się, że w obliczu zagrożenia chowają głowę w piasek, ale tak nie jest. Żywią się głównie nasionami, trawą, owocami, kwiatami i czasami owadami, takimi jak koniki polne. Ponieważ strusie nie mają zębów, połykają kamyki, które pomagają im rozdrobnić pokarm w żołądkach. Jednorazowo mogą mieć tam nawet 1 kg. W przeciwieństwie do większości ptaków struś nie ma jelita ślepego, jego długość wynosi 71 cm. Bez wody mogą wytrzymać kilka dni, czerpiąc z wody pochodzącej z metabolizmu i pożywienia. Struś jest ptakiem typowo towarzyskim, żyjącym w grupach migrujących liczących od 5 do 50 osobników. W pierwszym roku życia młode rosną o 25 cm miesięcznie. Po roku życia młody struś waży około 45 kg. Strusie mogą żyć do 75 lat.

Jest to ssak, żyje w wodzie i na lądzie. Jego globalna populacja liczy około 400-500 tysięcy osobników. Na lądzie porusza się na brzuchu. Długość ciała 145 do 200 cm, waga do 130 kg, samice są nieco mniejsze. Sierść jest szarobiała do piaskowej, bez siateczkowego wzoru. Sztywna biała broda, wyraźnie odstająca od okrągłej, kociej głowy. Foki żyją w grupach mniejszych lub większych. Wspinają się, aby odpocząć na piaszczystych brzegach, nie mogąc używać tylnych kończyn, które zostały przekształcone w coś w rodzaju zapasowych płetw. Z drugiej strony są świetnymi pływakami, doskonałymi nurkami i w razie potrzeby mogą przebywać pod powierzchnią nawet 45 minut. Normalny czas tonięcia wynosi 5–10 minut. W płytkim środowisku morskim nie muszą one schodzić na większe głębokości. Foki zjadają głównie ryby i dlatego rybacy często na nie polują. Łowią także ryby komercyjne, takie jak łosoś, a także potrafią łowić ryby z sieci rybackich. Samice fok żyją od 30 do 35 lat, a samce tylko od 20 do 25 lat.

Bocian biały to duży gatunek ptaka z rodziny bocianów, który jest powszechnie znany w Europie z budowania dużych gniazd na konstrukcjach ludzkich, takich jak opuszczone kominy, dachy budynków, wieże kościołów czy słupy energetyczne. W Czechach żyje około 3000 bocianów. Populacja bocianów czeskich jest stabilna, a populacja światowa wręcz rośnie. Długość ciała sięga 95–110 cm, a rozpiętość skrzydeł 180–218 cm. Bocian jest oportunistą pokarmowym i skład jego diety różni się w zależności od obszaru występowania. Jego dieta obejmuje mniejsze ssaki (norniki, krety), owady, żaby i dżdżownice, w mniejszym stopniu gady, ślimaki, ryby, mięczaki, jaja ptasie i ptaki innych gatunków ptaków lub padlinę. Ofiara wypatruje powolnego, celowego spaceru, gryzoń czasami czeka nieruchomo przy norach. Do jego głównych drapieżników zaliczają się duże gatunki ptaków drapieżnych, w Europie Środkowo-Wschodniej jest to przede wszystkim bielik bielik.

Zamieszkuje sawanny, półpustynie i obszary górskie w Afryce Zachodniej i Wschodniej i jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych sępów afrykańskich. Jest to średniej wielkości sęp o wadze od 4 do 7 kg i długości ciała około 94 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 218 cm. Ma stosunkowo słaby węch, ale wyjątkowo dobry wzrok, którego wykorzystuje do znalezienia ofiary. Sęp afrykański buduje z gałęzi i roślin duże gniazdo, w którym składa jedno jajo (wyjątkowo do trzech). Inkubacja około 56 dni. Stale zbliżają się do tuszy i mogą na przykład zdenerwować lamparta i opuścić tuszę.

Tygrys jest masywnym zwierzęciem o krępej budowie ciała i krótkich, mocnych nogach, samiec osiąga długość ciała (z ogonem) od 270 do 310 cm, a samica od 240 do 265 cm. W kłębie tygrys osiąga wysokość od 90 do 110 cm, samiec osiąga wagę od 180 do 258 kg, a samica tylko od 100 do 160 kg. Każdy osobnik ma swój własny, niepowtarzalny wzór, dzięki któremu można go odróżnić od innych osobników. Tygrys jest drapieżnikiem szczytowym, wyposażony jest w mocne szczęki i mocne zęby do polowania. Jego kły mierzą od 7 do 10 cm długości, co czyni je najdłuższymi ze wszystkich żyjących kotów. Na języku znajdują się twarde brodawki, które sprawiają, że jest on bardzo szorstki i tygrys może go używać do „zlizywania” mięsa z kości ofiary. Tygrys jest głównym drapieżnikiem całego ekosystemu, żywiącym się różnorodnym pożywieniem. Tygrys jest najbardziej aktywny nocą, gdy wyrusza na polowanie, w ciągu dnia przeważnie wypoczywa w cieniu, a w najgorętsze dni można go spotkać, ochładzając się w wodzie, którą w odróżnieniu od innych kotów bardzo lubi. Oprócz tego, że jest doskonałym pływakiem, jest także świetnym wspinaczem i potrafi skakać na odległość od 8 do 10 m. Na wolności tygrys żyje od 8 do 10 lat, wyjątkowo 20 lat.