ZOOted

To bardzo inteligentny głowonóg żyjący w morzach i oceanach. Razem z mątwami należą do największych mięczaków i największych bezkręgowców. Żyje na większych głębokościach. Duża ośmiornica dorasta do 3-5 metrów długości i waży 10-50 kg. Jednak według doniesień rekordowy osobnik miał rozpiętość macek wynoszącą 9,8 metra i ważył do 272 kg. Czołga się po dnie za pomocą długich macek pokrytych przyssawkami. Szuka schronienia w koralowcach, pod głazami i w szczelinach. Żyje 4 lata. W przypadku zagrożenia zmienia kolor lub uwalnia chmurę „atramentu”, która go pokrywa. Młode osobniki kopią dołki pod kamieniami, w piasku lub żwirze, gdzie znajdują schronienie przed drapieżnikami (np. z fok, wydr morskich, rekinów lub dużych ryb). Duża ośmiornica poluje głównie nocą. Żywią się głównie krabami i homarami, a także innymi skorupiakami i mięczakami, mniejszymi ośmiornicami i rybami. Często zjada pokarm w swojej kryjówce.

Pingwin cesarski jest najwyższym i najcięższym ze wszystkich pingwinów. Występuje endemicznie na Antarktydzie. Samiec ma takie samo ubarwienie upierzenia jak samica, ale jest nieco wyższy i cięższy. Ogólnie gatunek osiąga wysokość do 122 centymetrów i wagę od 22 do 45 kilogramów. Pingwin cesarski znany jest z podróży, które co roku odbywają dorosłe osobniki, aby połączyć się w pary i nakarmić swoje młode. Ponieważ pingwin cesarski nie buduje gniazda, aby ponownie odnaleźć partnera lub młode, musi polegać na dźwiękowej komunikacji. Wykorzystuje złożone kombinacje dźwięków, które są niezbędne do rozpoznawania rodziców, młodych ludzi i partnerów. Pingwin cesarski rozmnaża się w najzimniejszym środowisku spośród wszystkich ptaków – temperatura powietrza może spaść do -40°C, a wiatr osiąga prędkość do 144 km/h. Temperatura wody wynosi -1,8°C, czyli jest znacznie niższa od średniej temperatury ciała pingwina (39°C). Ochrona piór - pingwiny regularnie smarują swoje pióra wraz z dziobami i skrzydłami olejem (zjełczałą wydzieliną), który tworzy się w pobliżu tylnych piór, czyli nasady ogona. Pióra są zatem całkowicie wodoodporne (nie wchłaniają i nie wydmuchują - zapobiegają wnikaniu wody i zachowują izolację, jaką zapewnia warstwa powietrza pomiędzy skórą a piórami). Na wolności pingwiny cesarskie żyją zwykle około 20 lat.

Niedźwiedź polarny jest nieporównywalnie największym i najsilniejszym stworzeniem lądowym, jakie może przetrwać w mroźnym środowisku Arktyki. Warstwa podskórnego tłuszczu unosi go jak kamizelkę ratunkową i za pomocą szerokich łap rozwija przyzwoitą prędkość dziesięciu kilometrów na godzinę. Żyje głównie z polowań, a jego główną ofiarą są foki przebywające na krawędziach lodu morskiego. Jeśli nie ma wystarczającej ilości pożywienia, żyje dzięki zapasom tłuszczu i może głodować przez kilka miesięcy. Podobno największy znany do tej pory okaz osiągnął wagę 1002 kg i mógł mieć około 3,5 metra wysokości w pozycji pionowej.

Jest największym przedstawicielem tej rodziny, może osiągać długość do około 6 metrów i wagę ponad 500 kg. Żyje w wodach tropikalnych i subtropikalnych obszarów przybrzeżnych i szelfie kontynentalnym. Oprócz wielkości różni się od innych młotów wysoką płetwą grzbietową w kształcie sierpa i stosunkowo prostą przednią częścią głowy. Jest to przeważnie samotny drapieżnik polujący na ryby, ryby, skorupiaki i głowonogi. Jego najpopularniejszą ofiarą są różne gatunki płaszczek i płaszczek. Młot wielki jest gatunkiem żyworodnym, a samica rodzi do 55 młodych co dwa lata. Chociaż może być potencjalnie niebezpieczny dla ludzi, rzadko atakuje nurków i pływaków. Wyniki badania wykazały, że młoty widzą pełne 360 stopni otaczającego ich świata w kierunku pionowym. Dzięki temu mogą śledzić ofiarę pływającą jednocześnie nad i pod nimi.

Jest typowym przedstawicielem ssaków zamieszkujących Ocean Arktyczny, sporadycznie także Północny Atlantyk. Kły służą morsom do łamania lodu, wykorzystywane są także podczas wychodzenia z wody i poruszania się po lądzie. Używają ich również do odrywania skorupiaków i mięczaków od dna. Jego najlepszym zmysłem jest dotyk, a dotykowe wąsy mogą zaalarmować go o zdobyczy. Ciąża trwa około 12 miesięcy, samica rodzi zwykle jedno, czasem dwa młode, a po urodzeniu mały mors osiąga długość do 1,5 metra i wagę 75 kg. Mors lodowy to masywne zwierzę, którego samce ważą około 1210 kg, a samice 830 kg. Samiec ma 3,2 m długości, a samica 2,7 m.

Jest to ssak, żyje w wodzie i na lądzie. Jego globalna populacja liczy około 400-500 tysięcy osobników. Na lądzie porusza się na brzuchu. Długość ciała 145 do 200 cm, waga do 130 kg, samice są nieco mniejsze. Sierść jest szarobiała do piaskowej, bez siateczkowego wzoru. Sztywna biała broda, wyraźnie odstająca od okrągłej, kociej głowy. Foki żyją w grupach mniejszych lub większych. Wspinają się, aby odpocząć na piaszczystych brzegach, nie mogąc używać tylnych kończyn, które zostały przekształcone w coś w rodzaju zapasowych płetw. Z drugiej strony są świetnymi pływakami, doskonałymi nurkami i w razie potrzeby mogą przebywać pod powierzchnią nawet 45 minut. Normalny czas tonięcia wynosi 5–10 minut. W płytkim środowisku morskim nie muszą one schodzić na większe głębokości. Foki zjadają głównie ryby i dlatego rybacy często na nie polują. Łowią także ryby komercyjne, takie jak łosoś, a także potrafią łowić ryby z sieci rybackich. Samice fok żyją od 30 do 35 lat, a samce tylko od 20 do 25 lat.

Delfin butlonose to gatunek delfina z rodzaju Tursiops, często trzymany w delfinariach lub wykorzystywany do celów badawczych. Delfin ma długość ciała od 2,5 do 4 metrów, waży 150-200 kg i żyje 30-36 lat. Delfiny osiągają prędkość do 50 km/h i lubią gonić łodzie. Skoki nad powierzchnię mają zwykle do 10 metrów długości i 4-5 metrów wysokości. Delfin ten poluje na ryby przy dnie i zjada do 7 kg dziennie. Oprócz ryb polują także na mięczaki, skorupiaki i mniejsze rekiny. Ciąża trwa 12 miesięcy. Młode ma 89–101 cm długości. Najpierw rodzą się ogony. Delfiny komunikują się za pomocą narządów oddechowych i języka. Wydają dźwięki przypominające gwizdanie, klaskanie lub skrzypienie. Co 30 minut musi wypłynąć na powierzchnię, żeby zaczerpnąć powietrza.

Żarłacz biały lub żarłacz biały, dawniej często nazywany rekinem ludożernym, to rekin z rodziny laminidae, występujący głównie w wodach przybrzeżnych. Osiąga maksymalną długość około 7 metrów i wagę ponad 3 ton. Żarłacz biały żyje prawie we wszystkich wodach przybrzeżnych różnych oceanów i mórz, gdzie temperatura wody waha się od 12 °C do 24 °C. Żarłacz biały zaliczany jest do ryb epipelagicznych, co oznacza, że większość życia spędza na głębokościach do 200 m. Żyje tam, gdzie występują jego główne ofiary, którymi są płetwonogie, mniejsze walenie, inne rekiny i duże ryby. Dorosłe osobniki mają najczęściej 4–5,4 m długości i zwykle ważą 680–1100 kg. Zachowanie i struktura społeczna tego rekina nie są jeszcze dobrze zbadane. Ze wszystkich gatunków rekinów żarłacze są odpowiedzialne za zdecydowanie najbardziej niesprowokowane ataki na ludzi. Od 1580 r. do 2016 r. odnotowano statystycznie ogółem 314 przypadków napaści. Długość życia wynosi 20-30 lat.

Triceratops to najbardziej znany z tzw rogate dinozaury (Cerapoda) i jeden z najsłynniejszych dinozaurów wszechczasów. Trójroga głowa z kościanym kołnierzem uczyniła go jednym z kultowych symboli ery dinozaurów. Triceratops był mocnym, czworonożnym roślinożercą, którego wysokość w najwyższym punkcie grzbietu dochodziła do 3 m, długość do około 9 metrów i waga od siedmiu do trzynastu ton. Triceratops był ulubionym pożywieniem słynnego tyranozaura. Szeroki i zaokrąglony kołnierz chronił miękką szyję zwierzęcia przed drapieżnikami. Uważa się, że pełnił także funkcję ozdobną podczas zalotów i godów.